Aanpassen aan omstandigheden

Ik had me al helemaal voorbereid op deze visdag. Viswater uitgezocht, hengels uitgezocht voor juist groter kunstaas. En natuurlijk 2 dozen met groot kunstaas. Ik had het al helemaal in gedachten voor ogen. Dus rolde ik met goede moet en plezier uit bed. Smeerde de boterhammen en na een bakkie koffie stapte ik in alle vroegte in de auto. Het is nog donker en zelfs wat mistig als ik me naar de visgronden rijd. Als ik op de locatie aankom is begint het net ligt te worden. Het gras is kledder nat dus kies voor mijn laarzen. Als me omgekleed heb bedenk ik me toch en neem toch ook een doos kunstaas mee met wat minder groot kunstaas.

Ik slenter naar het water en zie dat er toch nog best wat waterplanten staan. Zelfs de spinnerbait die ik meenam mag ik regelmatig ontgroenen. Maar het mag de pret niet drukken. Al snel krijg ik een volger op de spinnerbait. Maar behalve deze aantikken deed ie niet. Ik loop de kant verder af maar krijg verder geen aanbeten of volgers meer. Ik kijk in mijn doos op zoek naar iets wat ik wel kan gebruiken zonder dat ik veel groen haak, en mijn oog valt op de Salmo Fatso. Dus aan de spelt met dat ding. De 10 cm versie is ondiep lopend en zou dus netjes over de planten gevist kunnen worden. En inderdaad ik haak beduidend minder groen. Ik loop terug en vis wat hotspots af met de Fatso. Laat hem langs obstakels  zwemmen langs wierbedden en zowaar op de plek waar ik een volger kreeg haak ik een vis. Gezien het formaat moet het haast wel dezelfde vis zijn. Een 50er heeft de Fatso gepakt. De 0 is eraf.

Met goede moet ga ik verder alle hoekjes rietkragen en wierplekken worden afgeworpen. En waar kan probeer ik toch wat jerkbaitjes in te zetten om over plekken te halen waar het kan. En zowaar wordt de busterjerk II onderwater gearresteerd door een dappere dodo. Een knap 40+ snoekje had wel oog voor dit jerkje, daar gaat je gedachte om met groot aas te vissen, of moe ik nu zeggen grote aasvissen.

Gelukkig heb ik actie en ben ik niet voor niets in het donker naar deze plek gereden. Daarnaast is het toch leuk om de wereld wakker te zien worden. Ik kan er in elk geval van genieten.

Ik loop verder en zo af en toe komt het zonnetje door. En als ik bij een groot open stuk kom schakel ik weer over op de Fatso. Ik probeer de Fatso langs het wier te laten gaan wat nog tot in de top lagen van het water komt. Al zijn meerkoetjes al druk bezig dit wier te kortwieken. Op het open water krijg ik geen aanbeten. vervolgens laat ik de Fatso eens een paar keer langs wat rietkantje lopen. Meestal wel goed voor een aanbeet, en inderdaad niet veel later heb ik weer wat kwispelend aan de andere kant van de lijn. Een snoekje kon het toch niet laten de Fatso aan zich voorbij te laten gaan.

De kant is hier wat hoog en ik moet de vis wel scheppen. En met dat ik de vis schep komt het autorelease systeem in werking. Moet toch dat knopje eens vinden om die autorelease eens uit te zetten. Maar ook deze vis is binnen en na een kort verblijf op het droge gaat ook deze vis weer retour naar het water.
Tuurlijk willen we graag die grote dames vangen maar op dit moment was ik al blij met deze kleintjes aangezien ik de laatste tijd meer aan blanken was dan aan het vangen. Dus met vol goede moed ga ik verder. Werpend met de Fatso of met ander ondiep lopend kunstaas zoals mijn homemade chatterbait.
Niet veel later volgt ook nummer 3 op de Fatso en weer een kleine rakker kan deze bolle plug niet aan zich voorbij laten gaan.

Ergens moet wel om dit visje grinniken als ie al kwispelend naar de kant komt.Net zoals de andere vissen had ook deze een goed gevuld buikje wat wel aangeeft dat de vissen bezig zijn met het aanvullen van hun vetreserves. Hierna werd het angstvallig stil. Al kwamen er wel regelmatig kleinere visjes achter de Fatso aanzwemmen. Overschakelen op iets anders maakte helaas niet uit want meer dan aanstoten van de aasjes deden ze niet. Alhoewel, op een gegeven moment sta ik met de 3D Trout Rattle shad te gooien als er 2 snoeken van ongeveer 70 cm achter de bait aan komen zwemmen. Ik geef kleine versnellingen aan de bait en laat hem zelfs even helemaal stil vallen op de bodem. Waarop 1 van de snoeken even in de staart hapt om vervolgens het weer uit te spugen en weer weg te zwemmen. Toch weer een adrenaline momentje waar ik van kan genieten. Hierna weet ik nog 1 volger te krijgen en daarna is het echt helemaal stil. Aangezien ik nog iets moet ophalen in de buurt besluit ik op tijd te stoppen. Met 4 visjes heb ik tenminste niet geblanked zoals ik de laatste tijd deed. Maar deze plaats zal ik later in het seizoen zeker nog een keer bezoeken en hoop ik wel met wat groter aas aan de gang te kunnen. Maar zo zie je maar weer dat je je altijd moet aanpassen aan de omstandigheden van het water.

To be continued.....