Aangekomen op de camping alle papiertjes geregeld zodat er gevist kon worden. En snel al de eerste uurtjes vissen gepland. En alles goed voorbereid voor deze eerste sessie. Mais en kaas mee, grondvoer ruim van te voren bereid, ik was er helemaal klaar voor. Wat zuur is het dan als je helemaal geen tikje op je topjes ziet. Geen trilling helemaal niets. Het enige wat ik die middag heb staan doen is vissen voeren zonder dat ik wist waar ze zaten. Dicht onder de kant meer in de het midden. In de stroming naast de stroming, nergens kreeg ik aanbeten, hopeloos werd ik er van. Moedeloos alles opgepakt en naar de tent gelopen om deze sessie eens te overpeinzen. Wat deed ik anders dan vorig jaar. Helemaal niets in mijn ogen. Dus dit moest over gedaan worden. En paar dagen later sta ik dan ook weer aan het water. Weer met dezelfde attributen waarin ik vertrouwen heb. Na een paar minuten liggen de hengels weer in en wijzen de toppen naar het water.
Wachten op wat komen gaat. En wat de eerste dag niet gebeurde gebeurd nu wel. Ik krijg een ram op een van mijn hengels die zowat uit de steun gerukt wordt. Snel hef ik de hengel en voel vis. Niet groot maar wel vis. En jawel de eerste barbeel kan ik landen. Dit geeft de burger moed en ga rustig verder.
Niet veel later volgt zelfs vis nummer 2. Ditmaal op de andere hengel. Het lijkt erop dat ik nu wel de vis heb gevonden. En krijg ook meer aanbeten die ik helaas niet weet te verzilveren. Echter heb ik actie en das meer dan de sessie ervoor.
Wat er hierna gebeurd had ik nog nooit meegemaakt. Op een gegeven moment buigt mijn heavy feeder werkelijk bijna helemaal krom en mag blij zijn dat de hengel steun stevig staat. ik hef de hengel en voel een enorm lomp gewicht dat mij voelt en langzaam weg zwemt en de nodige meters lijn meeneemt.De vis neemt een loopje met me en ik heb niets in te brengen als het noodlot toeslaat. Ik voel de lijn ergens langs schuren en sta vervolgens met een wapperende lijn. Ik roep wat lelijke worden over de rivier en maar goed dat de Fransen geen Nederlands verstaan. Hierna weet ik nog 2 barbelen te strikken maar mijn hoofd zit toch bij de sterke vis die ik verspeeld heb.
Want dit was een mooie vis. Al zal ik nooit 100% weten wat het is geweest. Al krijg ik daarop later die dag waarschijnlijk wel een antwoord als ik een Nederlandse collega visser spreek die mij een aantal van zijn vangsten laat zien waaronder een dikke meerval van dik 110 cm. En meerval wil ik ook graag vangen. Dus kijk ik alweer uit naar de volgende sessie. Maar in de 2 sessies hierna weet ik geen vis meer te vangen. De stroming is dermate sterk geworden dat mijn korfjes worden meegevoerd en niet blijven waar ze zouden moeten zijn. Op deze camping weet ik dus maar 4 barbeeltjes te vangen. terwijl ik vorig jaar dik dubbele cijfers had. Mocht ik nog een keer op deze camping terug komen gaat er zeker wat zwaarder materiaal mee want meerval blijft toch een droom voorlopig.
Maar er was nog een camping aan een rivier te gaan dus wie weet wat daar voor me weggelegd was. Helaas geen barbeel of meerval. Deze rivier was meer een leuke ondiepe stroom met veel alvertjes en grondeltjes. Al moet ik zeggen dat het wel erg relaxed vissen was met zo'n uitzicht.
Waar ik samen met mijn oudste dochter een paar leuke uurtjes heb staan vissen en leuke aantallen visjes heb weten te strikken. Helemaal grappig als je in het water staat je aasje 3 meter van je af inwerpt en dat er dan andere grondeltjes aan je tenen gaan sabbelen. Vissen en een gratis voeten verzorging in een dus.
Al met al een leuke vakantie gehad al vielen de vangsten voor mijn gevoel wat tegen, of was ik de vorige keer verwend. Al met al zit die ene vis nog wel in mijn hoofd, wat had ik daarvan graag een glimp opgevangen.
Nu we thuis zijn gaan we weer achter te roofvis aan. Kan niet wachten om weer langs het water te staan op zoek naar roofvis.
To be continued.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten