Het is al weer eventjes geleden dat ik mijn laatste verhaal hier heb geschreven. Niet dat er niet gevist is maar meer vanwege tijd en motivatie gebrek. Maar nu toch weer even in de pen geklommen om even een leuke avond in september te beschrijven. Ik had nog niet eerder een late sessie gedaan in de polder. Dus na het werk de polder in gereden en een een paar aasjes de tas in gedaan en kijken of vriend Esox nog thuis gaf.
Aangezien ik vorig jaar in het begin van de herfst goede zaken deed met de Line Thru Trout deze maar weer eens aan de speld gehangen. Lekker rustig werpen en genieten van de omgeving. Als bij een van de bruggetjes de forel onder water wordt gegerepen. Bam en hangen altijd weer lekker, snel de vis scheppen aangezien het hier te hoog is om de vis met de hand te landen. En we zijn van de nul. Als ik de vis onthaak hoor ik wat geroep achter me en kijk wie mijn aandacht roept. Er staat een vrouw in de deuropening van de boerderij die mij en het Engels wat toe roept. Of ik deze vis net heb gevangen. Ik kan een bijdehante opmerking maken maar besluit netjes te doen. Het blijken Amerikanen te zijn die de boerderij een aantal weken hebben gehuurd. Gelukkig wil ze ook wel een foto maken van mij met de vis. Na wat vriendelijk gepraat te hebben toch maar weer snel door voor het donker is.
Na deze vis blijft het lang stil in het water. Om me heen gebeurd er genoeg. Grote groepen mezen vliegen zowat om me oren en in het weiland loopt een ooievaar rustig zijn maaltje voor de nacht bij elkaar te zoeken. Hazen die rustig door het veld huppen. Dit voelt heerlijk relaxed.
Niet dat ik niet aandachtig verder vis want dat doe ik ondertussen ook nog. Ben toch maar overgestapt weer op de chatterbait van Hollandlures.com die ik zelf voorzien heb van een kikkertje. En niet veel later kan ik weer een aanbeet verzilveren. De vis gaat even lekker te keer maar verdwijnt toch in het net. Als ik de camera in orde maak om even een foto te maken doet de snoek een autorelease uit het net, en zie ik hem in mijn ooghoek als een slang door het gras zo het water in glijden. Grappig dat de GoPro dit heeft kunnen vastleggen.
Hebben we dat ook weer eens meegemaakt. Maar we vissen verder en genieten van de ondergaande zon. Het is zelfs een soort van warm te noemen. Met de chatterbait vis ik alle gaatjes en opening uit tussen het groen. Maar voorlopig laat de snoek zich niet zien. Geen volgers en geen missers meer. En de zon zakt steeds verder. En ik kijk rustig even naar de zons ondergang wat een rust zo in de polder zou je denken. Maar er is genoeg bedrijvigheid. Trackers die langs rijden, koeien die in de stallen staan en vrachtwagens met voer die gelost worden.
Maar ik word uit de droom "Polder" wakker geschud omdat snoek nummer drie zich aanmeld. Ik haalde net de chatterbait langs een betonnen muurtje als deze held zich erop stort. Het snoekje kan zonder veel moeite geland worden en na een foto gaat deze vriend ook snel weer terug het water in.
Hierna vis ik nog door tot het echt donker wordt en de vleermuizen om me heen vliegen. Wat hebben we in nederland toch een prachtig stukje natuur wat "Polder" heet. Helaas in het donker weet ik geen snoek meer te verleiden op de terug weg schakel ik nog over op de spinnerbait maar ook deze wordt niet goed genoeg bevonden door onze groene vriend onder water. Toch met een voldaan gevoel ga ik huiswaart en bedenk ik alvast hoe ik het de volgende keer zal gaan aanpakken, op een nieuwe dag met nieuwe kansen in dezelfde mooie polder.
To be continued.........
Aangezien ik vorig jaar in het begin van de herfst goede zaken deed met de Line Thru Trout deze maar weer eens aan de speld gehangen. Lekker rustig werpen en genieten van de omgeving. Als bij een van de bruggetjes de forel onder water wordt gegerepen. Bam en hangen altijd weer lekker, snel de vis scheppen aangezien het hier te hoog is om de vis met de hand te landen. En we zijn van de nul. Als ik de vis onthaak hoor ik wat geroep achter me en kijk wie mijn aandacht roept. Er staat een vrouw in de deuropening van de boerderij die mij en het Engels wat toe roept. Of ik deze vis net heb gevangen. Ik kan een bijdehante opmerking maken maar besluit netjes te doen. Het blijken Amerikanen te zijn die de boerderij een aantal weken hebben gehuurd. Gelukkig wil ze ook wel een foto maken van mij met de vis. Na wat vriendelijk gepraat te hebben toch maar weer snel door voor het donker is.
 |
| Eerste vis van de avond |
Niet dat ik niet aandachtig verder vis want dat doe ik ondertussen ook nog. Ben toch maar overgestapt weer op de chatterbait van Hollandlures.com die ik zelf voorzien heb van een kikkertje. En niet veel later kan ik weer een aanbeet verzilveren. De vis gaat even lekker te keer maar verdwijnt toch in het net. Als ik de camera in orde maak om even een foto te maken doet de snoek een autorelease uit het net, en zie ik hem in mijn ooghoek als een slang door het gras zo het water in glijden. Grappig dat de GoPro dit heeft kunnen vastleggen.
Maar ik word uit de droom "Polder" wakker geschud omdat snoek nummer drie zich aanmeld. Ik haalde net de chatterbait langs een betonnen muurtje als deze held zich erop stort. Het snoekje kan zonder veel moeite geland worden en na een foto gaat deze vriend ook snel weer terug het water in.
Hierna vis ik nog door tot het echt donker wordt en de vleermuizen om me heen vliegen. Wat hebben we in nederland toch een prachtig stukje natuur wat "Polder" heet. Helaas in het donker weet ik geen snoek meer te verleiden op de terug weg schakel ik nog over op de spinnerbait maar ook deze wordt niet goed genoeg bevonden door onze groene vriend onder water. Toch met een voldaan gevoel ga ik huiswaart en bedenk ik alvast hoe ik het de volgende keer zal gaan aanpakken, op een nieuwe dag met nieuwe kansen in dezelfde mooie polder.
To be continued.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten